Verbum

свінец, ✂, м.

Мяккі, вельмі цяжкі метал сінявата-шэрага колеру.

• Сустрэць ворага свінцом (перан. ружэйным агнём, кулямі).

◊

• Як свінцом налітая (налітыя) (перан. вельмі натруджаная ад стомы, хваробы і пад. — аб адчуванні цяжару ў руках, нагах і пад.).

|| прым. свінцовы, ✂.

• С. блішчак (мінерал).

свініна, ✂, ж.

Свіное мяса як ежа.

|| памянш. свінінка, ✂.

свінка, ✂, ж.

Віруснае (пераважна дзіцячае) захворванне — запаленне калявушных залоз.

свіння, ✂, ж.

1. Парнакапытная млекакормячая жывёліна, свойскі від якой разводзяць для атрымання сала, мяса, скуры, шчаціння.

2. перан. Пра таго, хто робіць каму-н. непрыемнасці, пра няўдзячнага чалавека (разм.).

   • С. ты, а не чалавек!

◊

• Падлажыць свінню каму (разм. неадабр.) — зрабіць непрыемнасць.

|| памянш. свінка, ✂.

• Марская с. (невялікая бясхвостая жывёліна-грызун).

|| прым. свіны, ✂.

свінскі, ✂ (разм.).

1. Брудны, неахайны.

   • Жыць па-свінску (прысл.).

2. Непрыстойны, подлы, нізкі.

   • С. ўчынак.

свінства, ✂, н. (разм.).

Нізкі ўчынак, грубасць, непрыстойнасць.

• Гэта с. з яго боку — не сказаць праўду.

свінтух, ✂, м. (разм. жарт.).

Той, хто зрабіў што-н. па-свінску (гаворыцца звычайна з дружалюбна-дакорлівым адценнем).

• Ну і с. жа ты!

свінуха, ✂, ж.

Ядомы грыб сямейства свінухавых з жоўта-бурай уціснутай усярэдзіне шапачкай; свінушка.

свінушка, ✂, ж.

Тое, што і свінуха.

свінцовы, ✂.

1. гл. свінец.

2. перан. Цёмна-шэры, колеру свінцу.

   • Свінцовае неба.

3. перан. Цяжкі.

   • С. ўдар.
   • Свінцовая галава (пра боль і цяжар у галаве).
   • Свінцовае маўчанне (панурае, гнятучае).