свінец, ✂, м.

Мяккі, вельмі цяжкі метал сінявата-шэрага колеру.

  • Сустрэць ворага свінцом (перан. ружэйным агнём, кулямі).

◊

  • Як свінцом налітая (налітыя) (перан. вельмі натруджаная ад стомы, хваробы і пад. — аб адчуванні цяжару ў руках, нагах і пад.).

|| прым. свінцовы, ✂.

  • С. блішчак (мінерал).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)