Verbum

свіння, ✂, ж.

1. Парнакапытная млекакормячая жывёліна, свойскі від якой разводзяць для атрымання сала, мяса, скуры, шчаціння.

2. перан. Пра таго, хто робіць каму-н. непрыемнасці, пра няўдзячнага чалавека (разм.).

   • С. ты, а не чалавек!

◊

• Падлажыць свінню каму (разм. неадабр.) — зрабіць непрыемнасць.

|| памянш. свінка, ✂.

• Марская с. (невялікая бясхвостая жывёліна-грызун).

|| прым. свіны, ✂.