свіння назоўнік | жаночы род
-
Парнакапытная млекакормячая жывёліна, свойскі від якой разводзяць для атрымання сала, мяса, скуры, шчаціння.
-
пераноснае значэнне: Пра таго, хто робіць каму-н. непрыемнасці, пра няўдзячнага чалавека (размоўнае).
- С. ты, а не чалавек!
Падлажыць свінню каму (размоўнае неадабральнае) — зрабіць непрыемнасць.
|| памяншальная форма: свінка.
- Марская с. (невялікая бясхвостая жывёліна-грызун).
|| прыметнік: свіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)