свіння назоўнік | жаночы род

  1. Парнакапытная млекакормячая жывёліна, свойскі від якой разводзяць для атрымання сала, мяса, скуры, шчаціння.

  2. пераноснае значэнне: Пра таго, хто робіць каму-н. непрыемнасці, пра няўдзячнага чалавека (размоўнае).

    • С. ты, а не чалавек!

Падлажыць свінню каму (размоўнае неадабральнае) — зрабіць непрыемнасць.

|| памяншальная форма: свінка.

  • Марская с. (невялікая бясхвостая жывёліна-грызун).

|| прыметнік: свіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)