Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеілнорстухчшыэюя’
аеёіоуыюя

плоў, ✂, м.

Усходняя страва, прыгатаваная з варанага ў барановым тлушчы рысу з прыправай.

плоць, ✂, ж. (уст.).

Тое, што і цела (у 2 знач.).

◊

  • Плоць і кроў каго, чыя або плоць ад плоці чыёй (высок.) — чыё-н. роднае дзіця, тварэнне.

плошча, ✂, ж.

  1. Частка плоскасці, абмежаваная замкнутай ломанай або крывой лініяй.

    • П. чатырохвугольніка.

  2. Незабудаванае вялікае і роўнае месца (у горадзе, вёсцы), ад якога звычайна разыходзяцца ў розныя бакі вуліцы.

    • П. Перамогі ў Менску.

  3. Прастора, памяшканне, прызначаныя для якіх-н. мэт.

    • П. над азімыя культуры.
    • Жылая п.