плошча, ✂, ж.

  1. Частка плоскасці, абмежаваная замкнутай ломанай або крывой лініяй.

    • П. чатырохвугольніка.

  2. Незабудаванае вялікае і роўнае месца (у горадзе, вёсцы), ад якога звычайна разыходзяцца ў розныя бакі вуліцы.

    • П. Перамогі ў Менску.

  3. Прастора, памяшканне, прызначаныя для якіх-н. мэт.

    • П. над азімыя культуры.
    • Жылая п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)