Verbum

мігрэнь, ✂, ж.

Прыступ болю ў адной палавіне галавы.

|| прым. мігрэневы, ✂.

мігцець, ✂; незак.

1. У акне мігцеў скупы агеньчык.

2. Свяціць мігальным святлом.

   • За лесам мігцелі языкі полымя.

3. перан. З’яўляцца на кароткі час і зноў знікаць.

   • Мігцелі думкі ў галаве.

|| наз. мігценне, ✂.

мідзі, ✂.

1. нескл., н. Спадніца, сукенка, паліто сярэдняй даўжыні.

   • Насіць м.
   • Мода на м.

2. нязм. Пра спадніцу, сукенку, паліто: сярэдняй даўжыні.

   • Паліто м.
   • Спадніца м.

мідыя, ✂, ж.

Ядомы дзвюхстворкавы марскі малюск.

міёма, ✂, ж. (спец.).

Дабраякасная пухліна з мышачнай тканкі.

|| прым. міёмны, ✂.

між, прыназ.

1. Ужыв. для вызначэння прадметаў, пасярод якіх або ў прамежку паміж якімі што-н. знаходзіцца, адбываецца.

   • Дарога ўецца між палямі.
   • Дружба між народамі.

2. Служыць для паказання становішча прадмета або праяўлення дзеяння ў прамежку, пасярод чаго-н.

   • Спрэчка між сяброў.

◊

• Між іншым —
  1. мімаходам, не звяртаючы асаблівай увагі;
  2. дарэчы, к слову кажучы.

• Між (паміж) намі (кажучы) — аб чым-н. такім, чаго не варта гаварыць іншым, аб якім-н. сакрэце.

між... прыстаўка.

Утварае назоўнікі і прыметнікі са значэннем паміж, напр. міжгор’е, міжнароднік, міжгародні, міжкантынентальны.

міжведамасны, ✂.

1. Які адбываецца паміж рознымі ведамствамі.

   • Міжведамасная перапіска.

2. Які аб’ядноўвае дзейнасць розных ведамстваў.

   • Міжведамасная камісія.

міжвольны, ✂.

1. Які не залежыць ад волі, свядомасці.

   • М. смех.

2. Выпадковы, ненаўмысны.

   • М. сведка.

|| наз. міжвольнасць, ✂.

міжгародні, ✂.

Які дзейнічае, існуе паміж гарадамі.

• Міжгародняя тэлефонная сувязь.