Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

вышукаць, ; зак.

Старанна шукаючы, знайсці, выявіць, адшукаць.

  • В. унутраныя рэзервы.
  • В. прычыну для адлучкі.

|| незак. вышукваць, .

вышчарбіць, ; зак.

Нарабіць шчарбін на чым-н., вызубіць.

  • В. лязо сякеры.

|| незак. вышчарбляць, і вышчэрбліваць, .

вышчарка, , м.; , ж., (разм.).

Той, хто часта шчэрыць зубы, любіць пасмяяцца, пажартаваць; выскаляка.

вышчарыцца, ; зак. (разм.).

  1. Засмяяцца, паказаўшы зубы.

  2. Узлаваўшыся, злосна крыкнуць на каго-н.

    • В. на каго-н.

|| незак. вышчарацца, і вышчэрвацца, .

вышчарыць, ; зак.

Прыадкрыўшы рот, паказаць, выскаліць зубы.

  • Сабака вышчарыў зубы.

|| незак. вышчараць, і вышчэрваць, .

вышчыпаць, ; зак.

Шчыпкамі вырваць.

|| незак. вышчыпваць, .

|| аднакр. вышчыпнуць, .

вышывальны, .

Прызначаны для вышывання.

  • Вышывальныя ніткі.

вышывальшчыца, , ж.

Жанчына, якая займаецца вышываннем.

вышыванка, , ж. (разм.).

Кашуля, аздобленая вышыўкай.

вышыванне, , н.

  1. гл. вышыць.

  2. Тое, што вышыта або вышываецца.

    • Прыгожае в. на падушках.