Verbum

прыдыханне, ✂, н.

Гук, які суправаджае маўленне пры выдыху, а таксама (спец.) гук мовы, які ўтвараецца трэннем паветра аб ненапружаныя галасавыя звязкі.

|| прым. прыдыхальны, ✂.

прыезджы, ✂.

Які прыехаў адкуль-н., не тутэйшы.

• Пакой для прыезджых (наз.).

прыемны, ✂.

1. Які прыносіць задавальненне, радасць.

   • П. пах.
   • Прыемная навіна.
   • П. ўспамін.
   • Прыемна (прысл.) слухаць.

2. Які выклікае сімпатыю, прывабны.

   • П. чалавек.
   • Прыемная ўсмешка.

|| наз. прыемнасць, ✂.

прыесціся, ✂; зак.

1. Надакучыць ад частага ўжывання, аднастайнасці (пра ежу).

   • Штодзённы кісель ужо прыеўся.

2. перан. Страціць цікавасць для каго-н.

   • Яго анекдоты ўжо ўсім прыеліся.

|| незак. прыядацца, ✂.

прыехаць, ✂; зак.

Прыбыць, перамяшчаючыся на чым-н.

• П. на аўтобусе.
• П. дамоў.

|| незак. прыязджаць, ✂.

|| наз. прыезд, ✂.

прыём, ✂, м.

1. гл. прыняць.

2. Асобнае дзеянне, рух.

   • Напісаць артыкул у два прыёмы.

3. Спосаб у ажыццяўленні чаго-н.

   • Мастацкі п.

4. Збор запрошаных асоб (звычайна афіцыйных) у гонар каго-, чаго-н.

   • П. у пасольстве.
   • Наладзіць п. карэспандэнтаў.

прыёмнік, ✂, м.

1. Апарат для прыёму чаго-н. (сігналаў, мовы, музыкі, адбіткаў і пад.) пры дапамозе гукавых або электрамагнітных хваль.

2. Тое, што і радыёпрыёмнік.

3. Прыстасаванне ў выглядзе ёмішча для чаго-н. (спец.).

   • Рыбны п.

4. Установа, якая часова прымае каго-н. (напр., дзяцей, што страцілі бацькоў) для далейшага размеркавання.

   • П.-размеркавальнік.

прыёмны, ✂.

1. гл. прыняць.

2. Які ўсынавіў каго-н. або ўсыноўлены кім-н.

   • П. бацька.
   • Прыёмная дачка.

3. прыёмная, -ай, -ыя, -ых, ж. Пакой для наведвальнікаў.

   • Прыёмная рэктара.

прыёмшчык, ✂, м.

Работнік, які займаецца прыёмкай чаго-н.

|| ж. прыёмшчыца, ✂.

прыёмыш, ✂, м. (разм.).

Прыёмны сын або прыёмная дачка.

• Узяць прыёмыша.