Verbum

плошча, ✂, ж.

1. Частка плоскасці, абмежаваная замкнутай ломанай або крывой лініяй.

   • П. чатырохвугольніка.

2. Незабудаванае вялікае і роўнае месца (у горадзе, вёсцы), ад якога звычайна разыходзяцца ў розныя бакі вуліцы.

   • П. Перамогі ў Менску.

3. Прастора, памяшканне, прызначаныя для якіх-н. мэт.

   • П. над азімыя культуры.
   • Жылая п.

плуг, ✂, м.

Сельскагаспадарчая прылада з шырокім металічным лемяшом і адвалам для ворыва.

• Запрэгчы каня ў п.

|| памянш. плужок, ✂.

|| прым. плугавы, ✂.

плутакрат, ✂, м. (кніжн.).

Прадстаўнік найбольш багатай вярхушкі ў плутакратычнай дзяржаве.

плутакратыя, ✂, ж. (кніжн.).

Палітычнае панаванне, улада багатых.

• Рымская п.

|| прым. плутакратычны, ✂.

плывец, ✂, м.

Спартсмен, які займаецца плаваннем, а таксама той, хто плавае, умее плаваць.

• Добры п.

|| ж. плыўчыха, ✂.

плывун, ✂, м.

Глеісты, пясчаны ці суглінкавы слой падглебы, насычаны вадой і таму здольны расплывацца.

|| прым. плывунны, ✂.

плывунец, ✂, м.

1. Жук, які жыве ў стаячай або павольна цякучай прэснай вадзе.

2. Насякомаедная водная расліна з шарападобнымі пухіркамі на лісцях, якія ўлоўліваюць дробных водных насякомых і харчуюцца імі (спец.).

плывучасць, ✂, ж.

Уласцівасць плывучага (у 2 і 3 знач.).

плывучы, ✂.

1. Які плавае, знаходзіцца, размешчаны на вадзе.

   • П. мост.
   • П. маяк.

2. Здольны трымацца на паверхні вады, плаваць.

   • Плывучыя матэрыялы.

3. Пра грунт: які лёгка размываецца, перамяшчацца дзякуючы вялікай колькасці вады ў ім.

   • Плывучая гліна.

плынь, ✂, ж.

1. Імкліва цякучая водная маса.

   • Рачная п.

2. Рухомы паток паветра.

   • Паветраная п.
   • Людская п. (перан.).

3. перан. Напрамак у якой-н. сферы дзейнасці.

   • Палітычныя плыні.
   • Літаратурная п.