Verbum

плеснець, ✂; незак.

Пакрывацца плесняй.

|| зак. заплеснець, ✂, запляснець, ✂, сплеснець, ✂ і спляснець.

плесня, ✂, ж.

Мікраскапічныя грыбкі, якія збіраюцца ў выглядзе пушыстага налёту розных колераў на чым-н. гніючым, сырым.

• П. мяшчанства (перан.).

|| прым. плесневы, ✂.

• П. налёт.

плесці, ✂; незак.

1. Перавіваючы (лазу, ніці, стужкі і пад.), злучаць у адно цэлае, вырабляць.

   • П. кошык.
   • П. вянок.

2. перан. Гаварыць што-н. недарэчнае, узводзіць паклёп, нагаворваць (разм.).

   • П. інтрыгі.
   • П. бязглуздзіцу.
   • На гэту жанчыну рознае плялі.

|| зак. сплесці, ✂.

|| наз. пляценне, ✂.

плесціся, ✂; незак. (разм.).

Ісці павольна, ледзь перастаўляючы ногі.

• Конік ледзь плёўся ад стомы.

плеўка, ✂, ж.

1. Тонкая абалонка, якая ўтвараецца на паверхні нерухомай вадкасці.

   • Сажалка пакрылася плеўкай.

2. Перапонка.

   • Пальцы задніх ног у баброў злучаны плеўкай.

3. Тонкі пласт чаго-н.

   • П. туману.

|| прым. плеўкавы, ✂.

плеўра, ✂, ж.

Абалонка, якая пакрывае лёгкія і сценкі грудной поласці ў вышэйшых хрыбетных жывёл і чалавека.

|| прым. плеўральны, ✂.

плеўрыт, ✂, м.

Запаленне плеўры.

|| прым. плеўрытны, ✂.

плех, ✂, м.

1. Месца на галаве, дзе не выраслі або вылезлі валасы.

2. Голае месца сярод збажыны, лесу і пад.

плецены, ✂.

Зроблены пры дапамозе пляцення.

• Плеценая мэбля.

плеш, ✂, м.

Тое, што і плех.