плеўка назоўнік | жаночы род
-
Тонкая абалонка, якая ўтвараецца на паверхні нерухомай вадкасці.
- Сажалка пакрылася плеўкай.
-
Перапонка.
- Пальцы задніх ног у баброў злучаны плеўкай.
-
Тонкі пласт чаго-н.
- П. туману.
|| прыметнік: плеўкавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)