Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

Купалле, , н.

Старажытнае свята летняга сонцастаяння ва ўсходніх славян, якое святкуецца ў ноч з 23 на 24 чэрвеня старога стылю.

|| прым. купальскі, .

  • Купальская ноч.
  • Купальская кветка.

купальнік1, , м. (разм.).

Жаночы касцюм для купання.

купальнік2, , м.

Высокая травяністая расліна сямейства складанакветных з жоўтымі кветкамі (скарыстоўваецца ў медыцыне).

купальня, , ж.

Пабудова на вадзе або ля вады для купання.

купальшчык, , м.

Той, хто купаецца (у рацэ, возеры, моры).

|| ж. купальшчыца, .

купарвас, , м.

Назва некаторых солей сернай кіслаты.

  • Медны к.
  • Жалезны к.

|| прым. купарвасны, .

купаць, ; незак.

Апускаць у ваду для мыцця, асвяжэння і пад.

  • К. дзіця.

|| зак. выкупаць, .

|| звар. купацца, .

|| зак. выкупацца, .

|| наз. купанне, .

|| прым. купальны, .

  • К. касцюм.
  • К. сезон.

купель, , ж.

Пасудзіна ў форме чашы, у якую апускаюць дзіця пры царкоўным абрадзе хрышчэння.

|| прым. купельны, .

купец, , н.

  1. Багаты гандляр, уладальнік прыватнага гандлёвага прадпрыемства.

    • К. першай гільдыі.
  2. Пакупнік (разм.).

    • Знайсці купца на тавар.

|| памянш. купчык, .

|| наз. купчына, .

|| ж. купчыха, .

|| зб. купецтва, .

|| прым. купецкі, .

  • К. сан.

куп’ё, , н., зб.

Купіны.