купец, , н.

  1. Багаты гандляр, уладальнік прыватнага гандлёвага прадпрыемства.

    • К. першай гільдыі.
  2. Пакупнік (разм.).

    • Знайсці купца на тавар.

|| памянш. купчык, .

|| наз. купчына, .

|| ж. купчыха, .

|| зб. купецтва, .

|| прым. купецкі, .

  • К. сан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)