Verbum

прыёмны, ✂.

1. гл. прыняць.

2. Які ўсынавіў каго-н. або ўсыноўлены кім-н.

   • П. бацька.
   • Прыёмная дачка.

3. прыёмная, -ай, -ыя, -ых, ж. Пакой для наведвальнікаў.

   • Прыёмная рэктара.

прыёмшчык, ✂, м.

Работнік, які займаецца прыёмкай чаго-н.

|| ж. прыёмшчыца, ✂.

прыёмыш, ✂, м. (разм.).

Прыёмны сын або прыёмная дачка.

• Узяць прыёмыша.

прыжмурыцца, ✂; зак.

Прыжмурыць вока або вочы.

• П. ад яркага святла.

|| незак. прыжмурвацца, ✂.

прыжмурыць, ✂; зак.

Жмурачыся, прыкрыць векамі (вочы).

• П. правае вока.

|| незак. прыжмурваць, ✂.

прыжыцца, ✂; зак.

1. Прыстасавацца да дадзеных умоў (бытавых, кліматычных і пад.).

   • П. на новым месцы.

2. Прырасці, зрасціся з чым-н.

   • Прышчэпак добра прыжыўся.

|| незак. прыжывацца, ✂.

прыжыццёвы, ✂.

Які адбыўся пры чыім-н. жыцці.

• Прыжыццёвае выданне твораў.

прыжыць, ✂; зак. (разм.).

1. Прыняцца, укараніцца.

   • Саджанцы добра прыжылі на новым месцы.

2. Нарадзіць, даць жыццё дзіцяці (ад пазашлюбнай сувязі);

   • П. дзіця з кім-н.

|| незак. прыжываць, ✂.

прыз​¹, ✂, м.

Узнагарода пераможцу ў спаборніцтве.

|| прым. прызавы, ✂.

прыз​², ✂, м.

Захопленае ў марской вайне судна або іншая маёмасць, якая па міжнароднаму праву пераходзіць ва ўласнасць таго, хто іх захапіў.

|| прым. прызавы, ✂.