Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеілнорстухчшыэюя’
вдклнрстхцчшю

пячэнне, ✂, н.

  1. гл. пячы.

  2. Кандытарскі выраб з кавалачкаў салодкага цеста.

    • Пачак пячэння.

пяшком, прысл.

Пешым ходам, пехатой.

  • Ісці п.

|| памянш. пяшэчкам, ✂.

пяшчота, ✂, ж.

  1. Поўнае задавальненне чыіх-н. жаданняў, капрызаў.

    • Жыць у пяшчоце.

  2. Пачуццё ласкі, замілавання, мяккасці ў адносінах да каго-, чаго-н.

    • Мацярынская п.

  3. толькі (пяшчоты, -чот). Учынкі, словы, якімі выказваюцца пачуцці ласкі, замілавання.

пяшчотнасць, ✂, ж.

  1. гл. пяшчотны.

  2. Ласкавасць, пяшчота.

    • П. маці да дзяцей.

пяшчотны, ✂.

  1. Поўны ласкі, замілавання, які выяўляе ласку, любоў.

    • П. позірк.

  2. перан. Мяккі, лагодны, вельмі прыемны.

    • П. голас.
    • П. ветрык.

|| наз. пяшчотнасць, ✂.

пяюн, ✂, м. (разм.).

Той, хто вельмі любіць спяваць, многа спявае, пявун.

|| ж. пяюха, ✂.