пяшчота, , ж.

  1. Поўнае задавальненне чыіх-н. жаданняў, капрызаў.

    • Жыць у пяшчоце.
  2. Пачуццё ласкі, замілавання, мяккасці ў адносінах да каго-, чаго-н.

    • Мацярынская п.
  3. толькі (пяшчоты, -чот). Учынкі, словы, якімі выказваюцца пачуцці ласкі, замілавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)