Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

прыборабудаванне, , н.

  1. Галіна машынабудавання, што вырабляе вымяральныя прыборы, сродкі апрацоўкі інфармацыі, аўтаматычныя і аўтаматызаваныя сістэмы кіравання.

  2. Галіна навукі і тэхнікі, якая распрацоўвае сродкі аўтаматызацыі і сістэмы кіравання.

|| прым. прыборабудаўнічы, .

прыбрацца, ; зак.

  1. Адзецца прыгожа, лепш, чым звычайна.

    • П. як на вяселле.
  2. перан., у што і без дапаўнення. Пакрыцца чым-н., упрыгожыцца.

    • Горад прыбраўся к святу.
  3. Прывесці ў парадак што-н., зрабіць уборку чаго-н. або давесці да ладу што-н. (разм.).

|| незак. прыбірацца, .

прыбраць, ; зак.

  1. Адзець прыгожа, лепш, чым звычайна; упрыгожыць.

    • П. галаву кветкамі.
  2. Прывесці ў парадак.

    • П. у хаце.
    • П. на стале.
  3. Прыняць адкуль-н.

    • П. посуд са стала.

  • Прыбраць да рук каго-што (разм.) — цалкам падпарадкаваць сабе каго-н. або завалодаць чым-н., захапіць сабе што-н.

|| незак. прыбіраць, .

|| наз. прыборка, і прыбіранне, .

прыбрысці, ; зак. (разм.).

Брыдучы, прыйсці куды-н.

прыбудаваць, ; зак.

Прыбудаваць у дадатак да чаго-н.

  • П. трысцен да хаты.

|| незак. прыбудоўваць, .

|| наз. прыбудова, і прыбудоўванне, .

прыбудова, , ж.

  1. гл. прыбудаваць.

  2. Прыбудаваны будынак.

    • Драўляная п.

прыбытак, , м.

  1. Сума, на якую даход перавышае выдаткі.

    • Чысты п.
  2. Абагульняючы паказчык фінансавых вынікаў гаспадарчай дзейнасці прадпрыемства.

  3. перан. Карысць, выгада (разм.).

    • Які п. нам з гэтага?
  4. Пра з’яўленне патомства (у сям’і, гаспадарцы і пад.; разм.).

    • Чакаць прыбытку ў хаце.

прыбытковы, .

Які прыносіць прыбытак, выгадны.

  • Прыбытковая галіна гаспадаркі.
  • Прыбыткова (прысл.) прадаць што-н.

|| наз. прыбытковасць, .

прыбыць, ; зак.

  1. Прыйсці, прыехаць (афіц.).

    • Цягнік прыбыў своечасова.
    • П. да месца прызначэння.
  2. Павялічыцца, прыбавіцца.

    • Вада прыбыла.

|| незак. прыбываць, .

|| наз. прыбыццё, і прыбыванне, .

  • Расклад прыбыцця цягнікоў.

прывабіць, ; зак.

  1. Імітуючы голас або прыцягваючы ўвагу якой-н. прынадай, паклікаць, прымусіць наблізіцца.

    • П. глушца.
    • П. ваўка.
  2. Прымусіць звярнуць увагу на што-н. або прыйсці куды-н.

    • Святло ў акне прывабіла нас.
    • Пах смажанага прывабіў мяне на кухню.
  3. Выклікаць да сябе сімпатыю, прыхільнасць, станоўчыя адносіны.

    • П. сваёй знешнасцю.
  4. перан. Стаць для каго-н. заманлівым, прыемным.

    • Яго прывабіла добрая пасада.

|| незак. прывабліваць, .

|| наз. прывабліванне, .