Verbum

прывабіць, ✂; зак.

1. Імітуючы голас або прыцягваючы ўвагу якой-н. прынадай, паклікаць, прымусіць наблізіцца.

   • П. глушца.
   • П. ваўка.

2. Прымусіць звярнуць увагу на што-н. або прыйсці куды-н.

   • Святло ў акне прывабіла нас.
   • Пах смажанага прывабіў мяне на кухню.

3. Выклікаць да сябе сімпатыю, прыхільнасць, станоўчыя адносіны.

   • П. сваёй знешнасцю.

4. перан. Стаць для каго-н. заманлівым, прыемным.

   • Яго прывабіла добрая пасада.

|| незак. прывабліваць, ✂.

|| наз. прывабліванне, ✂.