Verbum

прыбіць, ✂; зак.

1. Прымацаваць цвікамі.

   • П. маснічыну.

2. Шчыльна прыціснуць.

   • Траву прыбіла ліўнем да зямлі.

3. Сунучы, штурхаючы, давесці куды-н.

   • Хваляй прыбіла лодку да берага.

4. Моцна пабіць (разм.).

   • П. злодзея да паўсмерці.

|| незак. прыбіваць, ✂.

|| наз. прыбіванне, ✂ і прыбіўка, ✂.

прыбліжаны​¹ ✂ прым.

Не зусім дакладны, прыблізны.

• Прыбліжанае рашэнне.
• Прыбліжана (прысл.) падлічыць.

|| наз. прыбліжанасць, ✂.

прыбліжаны​² ✂ прым.

Які блізка стаіць да высокапастаўленай асобы, карыстаецца яе даверам.

• Прыбліжаныя асобы.
• Манарх і яго прыбліжаныя (наз.).

прыблізіцца, ✂; зак.

Стаць больш блізкім (у 1 і 5 знач.).

• П. да дзвярэй.
• Прыблізіўся дзень ад’езду.
• П. да лепшых узораў.

|| незак. прыбліжацца, ✂.

|| наз. прыбліжэнне, ✂.

прыблізны, ✂.

Не зусім дакладны, больш-менш блізкі да сапраўднага.

• Прыблізныя звесткі.
• Падлічыць прыблізна (прысл.).

|| наз. прыблізнасць, ✂.

прыблуда, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм.).

1. Чужы, не тутэйшы чалавек.

2. Аб прыблуднай жывёліне.

прыблудны, ✂ (разм.).

Які выпадкова зайшоў куды-н., апынуўся дзе-н. (у чужым месцы, доме, статку).

• Прыблудная авечка.

прыблытаць, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і прыплесці (у 2 знач.).

|| незак. прыблытваць, ✂.

прыбой, ✂, м.

Марскія хвалі, якія б’юць у бераг.

• Час прыбою.

|| прым. прыбойны, ✂.

прыбор, ✂, м.

1. Набор прылад для чаго-н.

   • Чарнільны п.
   • Чайны п.

2. Прыстасаванне, спецыяльнае ўстройства, апарат для выканання якой-н. работы, рэгулявання, кантролю і пад.

   • Вымяральны п.
   • Награвальныя прыборы.

|| прым. прыборны, ✂.