прыбіць, ✂; зак.

  1. Прымацаваць цвікамі.

    • П. маснічыну.

  2. Шчыльна прыціснуць.

    • Траву прыбіла ліўнем да зямлі.

  3. Сунучы, штурхаючы, давесці куды-н.

    • Хваляй прыбіла лодку да берага.

  4. Моцна пабіць (разм.).

    • П. злодзея да паўсмерці.

|| незак. прыбіваць, ✂.

|| наз. прыбіванне, ✂ і прыбіўка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)