Verbum

змяць, ✂; зак.

1. гл. мяць.

2. перан. Моцным націскам парушыць баявыя парадкі ворага, зламаць супраціўленне, прымусіць уцякаць.

   • З. варожыя войскі.

|| незак. змінаць, ✂.

змяшацца, ✂; зак.

1. гл. мяшацца.

2. Злучыцца з чым-н., утвараючы сумесь.

   • Гліна змяшалася з пяском.

3. Зліцца з кім-, чым-н. у адно цэлае.

   • З. з натоўпам.

|| незак. змешвацца, ✂.

|| наз. змяшэнне, ✂.

змяшчальны, ✂.

Які здольны ўмясціць вялікую колькасць каго-, чаго-н.

• З. бак.
• Змяшчальнае памяшканне.

|| наз. змяшчальнасць, ✂.

змяшчацца, ✂; незак.

1. гл. змясціцца.

2. Знаходзіцца ў якім-н. месцы, памяшканні.

   • Сталовая змяшчаецца на першым паверсе будынка.

3. Уваходзіць у склад чаго-н.

   • У кнізе змяшчаецца шэраг карысных звестак.

змяшчаць, ✂; незак.

1. гл. змясціць.

2. што. Мець, заключаць у сабе.

   • Лякарства змяшчае вісмут.
   • Кніга змяшчае многа важных фактаў.

змяя, ✂, ж.

Паўзун з доўгім звілістым целам, без ног, звычайна з ядавітымі зубамі.

• Ядавітая з.
• Грымучая з.

|| памянш. змейка, ✂.

|| прым. змяіны, ✂.

• З. яд.