змяць, ✂; зак.

  1. гл. мяць.

  2. перан. Моцным націскам парушыць баявыя парадкі ворага, зламаць супраціўленне, прымусіць уцякаць.

    • З. варожыя войскі.

|| незак. змінаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)