ішэмі́я, -і, ж. (спец.).
Мясцовае абяскроўліванне тканкі ў выніку звужэння прасвету артэрыі, якая яе жывіць.
|| прым. ішэмі́чны, -ая, -ае.
Ішэмічная хвароба сэрца.