Verbum

іе́на, -ы, мн. -ы, іён, ж.

Грашовая адзінка Японіі.

іерадыя́кан, -а, мн. -ы, -аў м.

Манах у сане дыякана.

іерамана́х, -а, мн. -і, -аў, м.

Манах у сане святара.

іера́рх, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая адносіцца да вышэйшай царкоўнай іерархіі; епіскап.

іера́рхія, -і, ж. (кніжн.).

Парадак падпарадкавання ніжэйшых (чыноў, званняў і пад.) вышэйшым па строга вызначаных ступенях.

|| прым. іерархі́чны, -ая, -ае.

Іерархічная лесвіца (ступені падпарадкавання).

іеро́гліф, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Знак у сістэме ідэаграфічнага пісьма.

2. перан., толькі мн. Пра незразумелае пісьмо, неразборлівы почырк.

|| прым. іерагліфі́чны, -ая, -ае.

Іерагліфічнае пісьмо.

іерыхо́нскі, -ая, -ае.

У выразе: іерыхонская труба — пра вельмі гучны голас.

іерэ́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Тое, што і святар праваслаўнай царквы.

|| прым. іерэ́йскі, -ая, -ае.