Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшэюя-
абвгдезклмнопрстуўхш
аыэ

і́дал, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Статуя бажаства, якому пакланяюцца.

2. перан. Пра таго, каго горача любяць, хто з’яўляецца прадметам нізкапаклонства.

3. Нягоднік (разм., лаянк.).

Гэты і. высадзіў шыбу.

|| прым. і́дальскі, -ая, -ае.

ідалапакло́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто пакланяецца ідалам (у 1 знач.).

ідалапакло́нства, -а, н.

Пакланенне ідалам як рэлігійны культ.

|| прым. ідалапакло́нніцкі, -ая, -ае.