жвір, -у, м.
Асадачная горная парода ў выглядзе дробных каменьчыкаў, ужыв. ў будаўнічых, дарожных работах.
|| прым. жвіро́вы, -ая, -ае.
жвіры́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).
Крупінка жвіру.
жві́рысты, -ая, -ае.
З вялікай колькасцю жвіру.
Ж. грунт.
|| наз. жві́рыстасць, -і, ж.