Verbum

напаку́тавацца, -туюся, -туешся, -туецца; -туйся; зак.

Перажыць, вынесці многа пакут.

Н. ў палоне.

напа́л, -у, м.

1. гл. напаліць.

2. Ступень свячэння напаленага цела.

Н. ніці лямпачкі.

3. перан. Стан узбуджанасці, хвалявання.

Спрэчкі дасягнулі напалу.

напалаві́ну, прысл.

1. У няпоўным, палавінным памеры, аб’ёме.

Хата н. пустая.

2. Не да канца, не зусім.

Зрабіць справу н.

напала́м, прысл.

1. На дзве роўныя часткі, надвае.

Падзяліць маёмасць н.

2. У роўнай долі з кім-н.

Наймаць кватэру н. з сяброўкай.

3. Напалавіну, у сумесі з чым-н.

Ялавічына н. са свінінай.

напалірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што і чаго.

1. гл. паліраваць.

2. Паліруючы, зрабіць у нейкай колькасці.

Н. цацак.

|| незак. напаліро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

напалі́ць, -палю́, -па́ліш, -па́ліць; -па́лены; зак.

1. што і ў чым. Нагрэць паленнем¹ (у 4 знач.).

Н. у хаце.

2. што. Нагрэць да вельмі высокай тэмпературы.

Н. жалеза.

3. чаго. Нагатаваць у нейкай колькасці шляхам перапальвання.

Н. вугалю з дрэва.

4. чаго. Расходаваць у нейкай колькасці (разм.).

Н. электрычнасці на сто рублёў.

|| незак. напа́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. напа́л, -у, м. і напа́льванне, -я, н.

напа́лм, -у, м.

Спецыяльная гаручая сумесь для бомб, агнямётаў і інш.

Спаліць напалмам.

|| прым. напа́лмавы, -ая, -ае.

Напалмавая бомба.

напало́ву, прысл.

Тое, што і напалавіну.

напало́хацца гл. палохацца.

напало́хаць гл. палохаць.