Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

трохбо́рства, -а, н.

Спартыўнае спаборніцтва па трох відах спорту ці па трох відах практыкаванняў у адным відзе спорту.

Лёгкаатлетычнае т.

трохвёрстка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (разм., уст.).

Геаграфічная карта, якая мае маштаб тры вярсты ў цалі.

трохвуго́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Геаметрычная фігура, абмежаваная трыма прамымі лініямі, якія перасякаюцца і ўтвараюць тры ўнутраныя вуглы, а таксама прадмет такой формы.

Прамавугольны т.

Сярод удараў бубна і талерак меладычна звінеў стальны т.

трохвуго́льны, -ая, -ае.

Які мае тры вуглы, у форме трохвугольніка.

Трохвугольная пляцоўка.

Трохвугольная піраміда.

трохвыме́рны, -ая, -ае.

Які мае тры вымярэнні: даўжыню, шырыню і вышыню.

|| наз. трохвыме́рнасць, -і, ж.

трохвярсто́вы, -ая, -ае.

1. Працягласцю ў тры вярсты.

Трохвярстовая дыстанцыя.

2. Які мае маштаб тры вярсты ў цалі.

Трохвярстовая карта.

трохгадзі́нны, -ая, -ае.

1. Які працягваецца тры гадзіны.

Трохгадзінная экскурсія.

2. Прызначаны на тры гадзіны.

Т. цягнік.

трохгадо́вы, -ая, -ае.

1. Які праіснаваў, працягваецца тры гады.

Т. тэрмін.

Трохгадовае навучанне.

2. Узростам у тры гады.

Трохгадовае дзіця.

трохго́ддзе, -я, н.

1. Прамежак часу тэрмінам у тры гады.

2. чаго. Гадавіна якой-н. падзеі, што была тры гады назад.

Т. вяселля.

трохгра́нны, -ая, -ае.

1. Які мае тры грані.

Т. напільнік.

2. Утвораны перасячэннем трох граней, што праходзяць праз адну кропку (спец.).

Т. вугал.