Verbum

ві́цца, ую́ся, уе́шся, уе́цца; уёмся, уяце́ся, ую́цца; ві́ўся, віла́ся, віло́ся; ві́ся; незак.

1. Расці завіткамі.

Хмель уецца вакол дрэва.

Валасы ўюцца.

2. Рабіць звілістыя рухі або мець звілісты напрамак.

Паміж гор вілася рэчка.

3. Лятаючы, кружыцца.

Пчолы ўюцца роем.

віць, ую́, уе́ш, уе́; уём, уяце́, ую́ць; віў, віла́, віло́; ві; ві́ты; незак., што.

Вырабляць, скручваючы, сплятаючы або плетучы.

В. вяроўкі.

В. вянкі.

В. гняздо.

◊

З ветру вяроўкі віць (разм., неадабр.) — гаварыць што-н. беспадстаўнае, выдумляць.

|| зак. звіць, саўю́, саўе́ш, саўе́; саўём, саўяце́, саўю́ць; звіў, звіла́, звіло́; зві; звіты.

|| наз. віццё, -я́, н.

віцэ-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. намеснік, напр.: віцэгубернатар, віцэ-консул, віцэ-прэзідэнт.

ві́цэ-адміра́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Другое адміральскае званне, а таксама асоба, што носіць гэтае званне.

|| прым. ві́цэ-адміра́льскі, -ая, -ае.

ві́цязь, -я, мн. -і, -яў, м.

У Старажытнай Русі: храбры воін, асілак.

Слаўныя віцязі.

віча́нішча, -а, н.

Поле, з якога сабралі ўраджай вікі.

вішнёўка, -і, ДМ -нёўцы, мн. -і, -нёвак, ж.

Вішнёвая наліўка або настойка.

ві́шня, -і, мн. -і, -шань і -шняў, ж.

Садова-ягаднае дрэва з сакавітымі ядомымі цёмна-чырвонымі костачкавымі пладамі, а таксама плод гэтага дрэва.

|| памянш. ві́шанька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.

|| прым. вішнёвы, -ая, -ае.

Вішнёвае варэнне.

В. колер.

вішня́к, -у́, м., зб.

Вішнёвыя дрэвы, вішнёвы зараснік.

вішча́ць, -шчу́, -шчы́ш, -шчы́ць; -шчы́м, -шчыце́, -шча́ць; -шчы́; незак.

Віскліва крычаць, утвараць віск.

Парася вішчыць.

Піла вішчыць.

|| аднакр. ві́скнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. вішча́нне, -я, н.