Verbum

гінеко́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па гінекалогіі.

гі́нуць, -ну, -неш, -не; гінь; незак.

1. Спыняць існаванне, знішчацца, прападаць.

Г. ад кулі.

Расліны гінуць ад марозу.

2. перан. Рушыцца, не адбывацца (пра планы, намеры і пад.).

Гіне мая надзея на паездку.

|| зак. загі́нуць, -ну, -неш, -не; загінь.

гіпа...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які знаходзіцца ўнізе, напр., гіпадэрма;

2) паніжаны супраць нормы, напр.: гіпавітаміноз, гіпасакрэцыя.

гіпапата́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і бегемот.

гіпатані́я, -і, ж.

Паніжэнне крывянога ціску.

|| прым. гіпатані́чны, -ая, -ае.

Гіпатанічная хвароба.

гіпато́нік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які хварэе на гіпатанічную хваробу.

гіпатэну́за, -ы, мн. -ы, -ну́з, ж.

У матэматыцы: старана прамавугольнага трохвугольніка, якая ляжыць насупраць прамога вугла.

гіпатэты́чны, -ая, -ае.

Заснаваны на гіпотэзе; магчымы.

Гіпатэтычная думка.

|| наз. гіпатэты́чнасць, -і, ж.

гіпер...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. перавышэння мяжы, нормы, напр.: гіпервітаміноз, гіперінфляцыя, гіперкомплексны, гіперпластычны.

гіпе́рбала¹, -ы, мн. -ы, -бал, ж.

Мастацкі прыём, заснаваны на перабольшанні ўласцівасцей чалавечага характару, прадмета ці з’явы.

|| прым. гіпербалі́чны, -ая, -ае.