Verbum

канспекты́ўны, -ая, -ае.

Які мае характар канспекта; кароткі.

К. пераказ лекцыі.

Канспектыўнае паведамленне.

|| наз. канспекты́ўнасць, -і, ж.

канспірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., каго-што і без дап.

Прымяняць метады канспірацыі, захоўваць канспірацыю.

К. падпольную работу.

|| зак. заканспірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

канспіра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто карыстаецца канспірацыяй.

|| прым. канспіра́тарскі, -ая, -ае.

канспіраты́ўны, -ая, -ае.

Звязаны з канспірацыяй; тайны, падпольны.

К. сход.

Канспіратыўная кватэра.

|| наз. канспіраты́ўнасць, -і, ж.

канспіра́цыя, -і, ж.

Сістэма і метады, якія прымяняюцца для захоўвання ў тайне дзейнасці каго-, чаго-н.; захоўванне тайны.

Строгая к.

|| прым. канспірацы́йны, -ая, -ае.

канста́нта, -ы, ДМ -нце, мн. -ы, -аў, ж. (спец.).

Пастаянная велічыня.

|| прым. канста́нтны, -ая, -ае.

канстатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што і без дап.

Устанавіць (устанаўліваць) наяўнасць, несумненнасць чаго-н.

К. факт.

|| наз. канстата́цыя, -і, ж. і канстатава́нне, -я, н.

канстру́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст, які канструюе (у 1 знач.), стварае канструкцыю чаго-н.

К. авіямадэлей.

2. Дзіцячая гульня — набор дэталей для канструявання.

|| прым. канстру́ктарскі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Канструктарскае бюро.

канструктыві́зм, -у, м.

Кірунак у розных галінах мастацтва і літаратуры 20 ст., у аснове якога ляжаць прынцыпы прастаты і эканамічнасці форм, імкненне выразіць у творах мастацтва канструктыўныя, тэхнічныя ўласцівасці матэрыялу.

|| прым. канструктыві́сцкі, -ая, -ае.

канструктыві́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Паслядоўнік канструктывізму.

|| ж. канструктыві́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. канструктыві́сцкі, -ая, -ае.