Verbum

канакра́дства, -а, н.

Крадзеж коней; занятак канакрада.

кана́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Штучнае рэчышча, напоўненае вадой.

Асушальны к.

2. Вузкая поласць у выглядзе трубы, трубкі ўнутры чаго-н. (спец.).

К. ствала гарматы.

3. Лінія сувязі, камунікацыі.

Перадача вядзецца па трох каналах.

4. Тое, што і тэлеканал.

Пераключыць тэлевізар на больш цікавы к.

5. звычайна мн., перан. Шляхі, сродкі для дасягнення чаго-н.

Дыпламатычныя каналы.

|| прым. кана́льны, -ая, -ае (да 1, 2 і 3 знач.).

каналіза́цыя, -і, ж.

Сістэма труб, падземных каналаў для выдалення нечыстот.

Гарадская к.

|| прым. каналізацы́йны, -ая, -ае.

канана́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -на́д, ж.

Працяглая моцная стральба з вялікай колькасці гармат.

Грукат кананады.

канане́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Тое, што і кананерская лодка.

канане́рскі, -ая, -ае.

У выразе: кананерская лодка — невялікае ваеннае судна з некалькімі гарматамі для дзеяння паблізу берагоў.

кананізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак.

1. каго (што). У рэлігіі: залічыць (залічваць) у святыя, прызнаць (прызнаваць) царкоўна ўзаконеным.

2. што. Прызнаць (прызнаваць) канонам (у 2 знач.), узаконіць (узаконьваць) у якасці ўзору (кніжн.).

К. палажэнні якога-н. вучэння.

|| наз. кананіза́цыя, -і, ж.

канані́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Радавы артылерыі ў дарэвалюцыйнай Расіі.

|| прым. канані́рскі, -ая, -ае.

канані́чны, -ая, -ае.

1. Які адпавядае канону.

2. Прызнаны царквой у якасці Свяшчэннага Пісання.

Кананічныя кнігі.

3. Прыняты за ўзор, цвёрда ўстаноўлены.

Кананічныя тэксты.

|| наз. канані́чнасць, -і, ж.

кана́па, -ы, мн. -ы, -на́п, ж.

Прадмет мяккай мэблі са спінкай і падлакотнікамі для сядзення і ляжання.

|| прым. кана́пны, -ая, -ае.