Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

чалавекалю́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і чалавекалюбец.

чалавекалю́бец, -бца, мн. -бцы, -бцаў, м.

Той, хто любіць людзей, гатовы дапамагчы ім; гуманіст.

чалавекалюбі́вы, -ая, -ае.

Які любіць людзей; вызначаецца чалавекалюбствам; гуманны.

чалавекалю́бны, -ая, -ае.

Тое, што і чалавекалюбівы.

чалавекалю́бства, -а, н.

Любоў да людзей; міласэрнасць, гуманнасць.

чалавеканенаві́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто ненавідзіць людзей, чалавецтва.

|| ж. чалавеканенаві́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

чалавеканенаві́сніцтва, -а, н.

Нянавісць да людзей, да чалавецтва.

|| прым. чалавеканенаві́сніцкі, -ая, -ае.

чалавекападо́бны, -ая, -ае.

Падобны на чалавека.

Чалавекападобныя малпы — назва сямейства малпаў, да якога адносяцца гарыла, арангутан, шымпанзэ і гібон.

чалаве́ка-гадзі́на, -ы, мн. -ы, -дзі́н, ж.

Адзінка ўліку рабочага часу, якая вымяраецца колькасцю працы, выкананай адным чалавекам за адну рабочую гадзіну

чалаве́ка-дзень, -дня́, мн. -дні, -дзён, м.

Адзінка ўліку рабочага часу, якая вымяраецца колькасцю працы, выкананай адным чалавекам за рабочы дзень.