чысціня́, -і́,
1.
2. Чысты стан чаго
чысціня́, -і́,
1.
2. Чысты стан чаго
чы́сціцца, чы́шчуся, чы́сцішся, чы́сціцца;
Чысціць (у 1
||
||
чы́сціць, чы́шчу, чы́сціш, чы́сціць; чы́шчаны;
1. каго-што. Рабіць чыстым, здымаючы гразь, пыл
2. што. Здымаць лупіны, скуру, луску
3. што. Ачышчаць, вызваляць ад таго, што забруджвае, загрувашчвае што
4.
5.
||
||
||
чыта́бельны, -ая, -ае.
Тое, што і чытэльны.
||
чыта́льнасць, -і,
Пашыранасць, папулярнасць якога
чыта́льнік, -а,
Чалавек, які з высокім майстэрствам чытае творы мастацкай літаратуры; артыст, дэкламатар.
||
||
чыта́льны, -ая, -ае.
Прызначаны для чытання, заняткаў з кнігамі, часопісамі.
чыта́льня, -і,
Спецыяльнае памяшканне ў бібліятэцы для чытання ці заняткаў.
чыта́нка, -і,
Кніжка, падручнік, дзе змешчаны невялікія тэксты, творы ці ўрыўкі з твораў для практыкавання ў чытанні, набыцця навыкаў чытання; хрэстаматыя.
чыта́цца, 1 і 2
1. Паддавацца чытанню; быць чытэльным.
2.
3.