Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

чысло́, -а́, н.

Дзень у парадкавым радзе іншых дзён гэтага месяца; дата.

Адзначыць заднім чыслом.

чыставі́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Чыставы рукапіс, чыставы варыянт чаго-н.

Перапісаць у ч.

чыставы́, -а́я, -о́е.

1. Перапісаны, перароблены начыста; выпраўлены.

2. Прызначаны для канчатковай апрацоўкі дэталей (спец.).

Ч. разец.

Чыставая апрацоўка.

чыстагатунко́вы, -ая, -ае.

Адборны, чыстага гатунку.

Чыстагатунковае насенне.

|| наз. чыстагатунко́васць, -і, ж.

чыстакро́ўка, -і, ДМо́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж. (разм.).

Чыстакроўная, пародзістая жывёла.

чыстакро́ўны, -ая, -ае.

1. Чыстай, не змешанай пароды (пра жывёл).

Жарабец чыстакроўнай пароды.

2. Сапраўдны, праўдзівы (разм.).

Ч. арыстакрат.

|| наз. чыстакро́ўнасць, -і, ж.

чыстапаро́дны, -ая, -ае.

Які належыць да якой-н. адной пароды, мае ўласцівыя ёй прыкметы (пра племянную жывёлу).

Чыстапародная жывёла.

|| наз. чыстапаро́днасць, -і, ж.

чыстапіса́нне, -я, н. (уст).

Вучэбны прадмет у пачатковых класах, які ставіў сваёй мэтай выпрацоўку прыгожага выразнага почырку ў вучняў (у савецкай школе).

Урок чыстапісання.

чыстасардэ́чны, -ая, -ае.

Шчыры, адкрыты.

Ч. чалавек.

Чыстасардэчнае прызнанне.

|| наз. чыстасардэ́чнасць, -і, ж.

чыстасо́ртны, -ая, -ае.

Не змешаны, адборны, вышэйшага, чыстага сорту.

Чыстасортная пшаніца.

|| наз. чыстасо́ртнасць, -і, ж.