Verbum

надпаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; -по́раты; зак., што.

Трохі распароць.

Н. падкладку.

|| незак. надпо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

надпілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., што.

Распілаваць крыху, не да канца.

Н. дошку.

|| незак. надпіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. надпіло́ўванне, -я, н. і надпіло́ўка, -і, ДМ -ло́ўцы, ж.

на́дпіс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Кароткі тэкст, змешчаны на якім-н. прадмеце.

Памятны н.

Н. на канверце.

надпіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны; зак., што.

1. Зрабіць на чым-н. надпіс.

Н. канверт.

Н. кнігу.

2. Змясціць надпіс зверху чаго-н. напісанага, намаляванага.

Н. над радком.

|| незак. надпі́сваць, -аю, -аеш, -ае; наз. надпі́сванне, -я, н.

|| наз. надпі́ска, -і, ДМ -пісцы, мн. -і, -сак, ж.

надпі́ска, -і, ДМ -пісцы, мн. -і, -сак, ж.

1. гл. надпісаць.

2. Тое, што змешчана зверху чаго-н. напісанага.

У рукапісе шмат надпісак.

надрабі́ць¹, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак., што.

Падоўжыць, павялічыць вязаннем што-н.

Н. панчоху.

|| незак. надрабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. надро́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

надрабі́ць², -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак., чаго.

Разбіўшы, разламаўшы на дробныя часткі, нагатаваць нейкую колькасць чаго-н.

Н. шчэбеню.

надрабні́ць, -рабню́, -ро́бніш, -ро́бніць; -рабнёны; зак., чаго.

Раскрышыць на дробныя кавалкі нейкую колькасць чаго-н.

Н. цэглы.

надрадко́вы, -ая, -ае.

Які знаходзіцца, змешчаны над радком.

Н. знак.

надра́іць гл. драіць.