Verbum

яныча́ры, -аў, адз. яныча́р, -а, м.

Прывілеяваная пяхота ў султанскай Турцыі, якая выкарыстоўвалася звычайна ў якасці паліцэйскіх, карных войск.

|| прым. яныча́рскі, -ая, -ае.

япо́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Японіі.

|| ж. япо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. япо́нскі, -ая, -ае.

яр, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

Круты бераг, роў, лагчына.

Глыбокі я.

яравізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Падвергнуць (падвяргаць) насенне апрацоўцы, якая паскарае працэс яго росту і выспявання.

|| наз. яравіза́цыя, -і, ж.

яравы́, -а́я, -о́е.

1. Пра злакі: які высяваецца вясной і выспявае летам ці восенню ў год сяўбы.

Яравая пшаніца.

Уборка яравых (наз.).

2. Засеяны такімі злакамі.

Я. палетак.

яра́нга, -і, ДМ -нзе, мн. -і, -аў, ж.

Пераноснае жыллё з канічным дахам у некаторых народаў паўночна-ўсходняй Сібіры.

Я. аленяводаў.

|| прым. яра́нгавы, -ая, -ае.

ярд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Англійская мера даўжыні, роўная 91,44 см.

я́рка¹, -і, ДМ я́рцы, мн. -і, -рак, ж.

Маладая авечка, якая яшчэ не ягнілася.

|| памянш. я́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

я́рка², -і, ДМ я́рцы, ж. (разм.).

Яравая пшаніца.

ярка... і ярка-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) яркі (у 1 знач.), з яркім, напр.: яркавокі, яркасвятлівы;

2) яркі (у 2 знач.), напр.: яркаафарбаваны, ярка-стракаты, ярка-чырвоны.