Verbum

курапа́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Дзікая птушка сямейства цецеруковых.

Шэрая к.

|| прым. курапа́ткавы, -ая, -ае.

курартало́гія, -і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае лекавыя ўласцівасці мясцовасці і іх выкарыстанне ў лячэбных мэтах.

|| прым. курарталагі́чны, -ая, -ае.

кураса́дня, -і, мн. -і, -яў, ж. (разм.).

Перакладзіна ў куратніку, на якую куры садзяцца на ноч; седала.

курасле́п, -у, м.

Народная назва шматгадовай травяністай расліны сямейства казяльцовых з жоўтымі кветкамі.

Расцвіў к.

|| прым. курасле́пны, -ая, -ае.

кура́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кіраўнік, апякун.

|| прым. кура́тарскі, -ая, -ае.

К. студэнцкай групы.

кура́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Памяшканне для курэй.

кура́ціна, -ы, ж.

Мяса курыцы.

курга́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Высокі старадаўні надмагільны насып з зямлі ці камення.

Скіфскі к.

|| прым. курга́нны, -ая, -ае.

курдзю́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Тлушчавае адкладанне каля хваста ў некаторых парод авечак.

|| прым. курдзю́чны, -ая, -ае.

Курдзючныя авечкі.

ку́рды, -аў, адз. курд, -а, м.

Народ іранскай моўнай групы, які жыве ў Паўднёва-Заходняй Азіі, краінах Блізкага Усходу і ў Расіі.

|| ж. курдзя́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. ку́рдскі, -ая, -ае.