Verbum

купі́ць, куплю́, ку́піш, ку́піць; ку́плены; зак.

1. каго-што. Набыць за грошы ці за іншыя каштоўнасці.

К. кнігу.

На базары розуму не купіш (прыказка).

2. каго (што). Схіліць на свой бок подкупам, абяцаннямі і пад.; падкупіць.

Справядлівага чалавека не к.

|| незак. купля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. ку́пля, -і, ж. (да 1 знач.) і купля́нне, -я, н. (да 1 знач.).

купле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

Страфа песні або верша.

|| прым. купле́тны, -ая, -ае.

куплеты́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Эстрадны артыст, які выконвае сатырычныя, жартаўлівыя песенькі.

|| ж. куплеты́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

куплёны, -ая, -ае.

Не хатняга вырабу, а набыты за грошы.

купо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Адразны талон у каштоўных паперах на атрыманне працэнтаў з іх.

2. Адразны талон на пакупку пэўнага тавару ва ўмовах таварнага дэфіцыту (у СССР у 1989—1991 гг.).

|| прым. купо́нны, -ая, -ае.

купча́сты, -ая, -ае.

Пра дрэвы, кветкі: пышны, з густой кронай.

Купчастая вішня.

|| наз. купча́стасць, -і, ж.

ку́пчая, -ая, -ае.

У выразе: купчая крэпасць, або купчая, -ай, ж. (гіст.) — дакумент аб куплі і продажы нерухомай маёмасці і аб праве на валоданне ёю ў дарэвалюцыйнай Расіі.

купчы́ха, -і, ДМ -чы́се, мн. -і, -чы́х, ж. (разм.).

1. гл. купец.

2. Жонка купца.

купэ́, нескл., н.

Асобнае памяшканне ў вагоне пасажырскага цягніка для некалькіх пасажыраў.

купэ́йны, -ая, -ае.

Падзелены на купэ.

К. вагон.

|| наз. купэ́йнасць, -і, ж.