Verbum

рэферы́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (кніжн.).

Зрабіць (рабіць) рэферат чаго-н.

Р. кнігу.

|| зак. таксама прарэферы́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

рэферэ́ндум, -у, мн. -ы, -аў, м.

Усенароднае галасаванне, апытанне пры вырашэнні важнага дзяржаўнага пытання.

Правесці р.

рэферэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая з’яўляецца дакладчыкам і кансультантам па пэўных пытаннях.

Р. прэзідэнта.

|| прым. рэферэ́нцкі, -ая, -ае.

рэфле́кс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Міжвольная рэакцыя арганізма на знешнія або ўнутраныя раздражняльнікі.

Рэфлексы галаўнога мозга.

Безумоўны р. (прыроджаны). Умоўны р. (набыты ў выніку неаднаразовага ўздзеяння раздражняльнікаў).

|| прым. рэфлекто́рны, -ая, -ае і рэфлекты́ўны, -ая, -ае.

Рэфлекторная рэакцыя.

Рэфлектыўныя рухі.

рэфле́ксія, -і, ж. (кніжн.).

Роздум пра свой унутраны стан, самааналіз.

Схільнасць да рэфлексіі.

|| прым. рэфлексі́ўны, -ая, -ае.

рэфле́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Тэлескоп з увагнутым люстрам або сістэмай люстраў.

2. Адбівальнік прамянёў у форме ўвагнутай паліраванай паверхні.

Лямпа з рэфлектарам.

|| прым. рэфле́ктарны, -ая, -ае.

рэфлекто́рны гл. рэфлекс.

рэфлекты́ўны гл. рэфлекс.

рэфо́рма, -ы, мн. -ы, -фо́рм і -аў, ж.

1. Пераўтварэнне, змена, перабудова чаго-н.

Р. адукацыі.

Р. правапісу.

Грашовая р.

2. Пераўтварэнне ў якой-н. галіне палітычнага жыцця, якое не датычыць асноў існуючага сацыяльнага ладу.

Палітычныя рэформы.

|| прым. рэфо́рменны, -ая, -ае (да 2 знач.; уст.).

рэфра́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Тэлескоп з лінзавым аб’ектывам.

|| прым. рэфра́ктарны, -ая, -ае.