кровападцёк, -у,
Сіняк ад падскурнага кровазліцця, выкліканага ўдарам
||
кровападцёк, -у,
Сіняк ад падскурнага кровазліцця, выкліканага ўдарам
||
кровапралі́тны, -ая, -ае.
Які суправаджаецца кровапраліццем.
||
кровапралі́цце, -я́,
Забойства, масавая гібель людзей.
кровапуска́нне, -я,
Спусканне з арганізма пэўнай колькасці крыві з лячэбнай мэтай.
||
кроваспыня́льны, -ая, -ае.
Прызначаны для спынення кровацячэння.
кроватачы́вы, -ая, -ае.
Такі, з якога выдзяляецца, цячэ кроў.
||
кроватачы́ць, 1 і 2
Выдзяляць кроў.
кровацячэ́нне, -я,
Выцяканне крыві з крывяносных сасудаў.
кро́іць, кро́ю, кро́іш, кро́іць; кро́ены;
1. Разразаць (матэрыю, футра
2. Адразаць часткі ад цэлага або разразаць на кавалкі чым
3.
||
||
||
крой, -ю,
1.
2. Фасон, пакрой (