Verbum

недзялі́мы, -ая, -ае.

1. Які не паддаецца падзелу, цэласны.

Н. фонд.

2. Які не дзеліцца без астатку.

Н. лік.

|| наз. недзялі́масць, -і, ж.

недурны́, -а́я, -о́е.

Даволі разумны.

нежада́нне, -я, н.

Адсутнасць жадання; ухіленне ад чаго-н.

Н. адпраўляцца ў паход.

нежада́ны, -ая, -ае.

1. Непадыходзячы, такі, які не апраўдвае спадзяванняў.

Нежаданая кандыдатура.

2. Непрыемны, шкодны.

Хвароба выклікала нежаданыя ўскладненні.

|| наз. нежада́насць, -і, ж.

нежывы́, -а́я, -о́е.

1. Пазбаўлены адзнак жыцця, мёртвы.

2. Які не адносіцца да жывёльнага ці расліннага свету; неарганічны.

Нежывая прырода.

3. перан. Вялы, пазбаўлены жыццёвых сіл, энергіі.

Н. погляд.

4. перан. Цьмяны, бледны (пра святло, колер і пад.).

Нежывое святло.

нежылы́, -а́я, -о́е.

Такі, у якім не жывуць, не прыстасаваны для жылля.

Нежылыя пакоі.

незабу́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

Травяністая расліна сямейства бурачнікавых з дробнымі блакітнымі кветкамі.

|| прым. незабу́дкавы, -ая, -ае.

незабы́ўны, -ая, -ае.

Такі, што нельга забыць.

Незабыўная сустрэча.

|| наз. незабы́ўнасць, -і, ж.

незадавальне́нне, -я, н.

1. Адмаўленне ў чым-н.

Н. просьбы.

2. Тое, што і нездавальненне.

Адчуваць н.

незадаво́лены, -ая, -ае.

Тое, што і нездаволены.