Verbum

вы́пнуць, -пну, -пнеш, -пне; -пні; -пнуты; зак., што.

Выставіць, высунуць уперад.

В. грудзі.

|| незак. выпіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

выпо́йваць гл. выпаіць.

выпо́рваць гл. выпараць.

выпо́ўзваць гл. выпаўзці.

выпо́ўзіны, -зін.

Верхняе покрыва насякомых або скура змяі, скінутая ў час лінькі.

выпрабава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца выпрабаваннем чаго-н.

Лётчык-в.

|| ж. выпрабава́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. выпрабава́льніцкі, -ая, -ае.

выпрабава́льны, -ая, -ае.

Прызначаны для выпрабавання, праверкі.

В. палігон.

В. тэрмін.

Выпрабавальная камісія.

выпрабава́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. выпрабаваць.

2. Цяжкае перажыванне, няшчасце.

Прайсці праз цяжкія выпрабаванні.

Суровыя выпрабаванні вайны.

вы́прабаваны, -ая, -ае.

Правераны практыкай, які апраўдаў сябе.

В. барацьбіт.

В. метад.

|| наз. вы́прабаванасць, -і, ж.

вы́прабаваць, -бую, -буеш, -буе; -буй; -баваны; зак., каго-што.

Праверыць на практыцы, вопыце.

В. матор.

В. сваю сілу.

|| незак. выпрабо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выпрабава́нне, -я, н.