Verbum

тамі́цца, тамлю́ся, то́мішся, то́міцца; незак.

1. Зморвацца, прыставаць ад цяжкай, непасільнай працы.

2. Мучыцца, пакутаваць ад чаго-н.

Т. ў палоне.

Т. ў чаканні.

3. Вытрымлівацца пры пэўных умовах для набыцця неабходных якасцей (спец.).

|| зак. стамі́цца, стамлю́ся, сто́мішся, сто́міцца (да 1 знач.) і утамі́цца, утамлю́ся, уто́мішся, уто́міцца (да 1 знач.).

|| наз. тамле́нне, -я, н.

тамі́ць, тамлю́, то́міш, то́міць; то́млены; незак.

1. каго-што. Мучыць, знясільваць (цяжкай працай, хадой і пад.).

2. каго-што. Прычыняць фізічныя або маральныя пакуты.

3. што. Вытрымліваць пры пэўных умовах для атрымання неабходных якасцей (спец.).

Т. цэлюлозу.

|| наз. тамле́нне, -я, н.

тамлі́вы, -ая, -ае.

Такі, які стамляе, знясільвае, зморвае.

Тамлівая дарога.

|| наз. тамлі́васць, -і, ж.

тамо́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і мытнік.

тамо́жня, -і, мн. -і, -жань і -жняў, ж.

Тое, што і мытня.

|| прым. тамо́жны, -ая, -ае.

Таможная пошліна.

тампа́к, -у́, м.

Сплаў медзі з цынкам.

|| прым. тампако́вы, -ая, -ае.

тампанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; зак. і незак., што (спец.).

Увесці (уводзіць) тампон (тампоны) у рану.

|| наз. тампана́цыя, -і, ж., тампана́да, -ы, ДМ -дзе, ж. і тампанава́нне, -я, н.

тампана́ж, -у, м. (спец.).

Запаўненне цэментам трэшчын, расколін у горных пародах, каб прадухіліць прасочванне вады з іх у буравыя свідравіны.

|| прым. тампана́жны, -ая, -ае.

тампо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кавалачак стэрыльнай марлі або ваты, які ўводзіцца ў рану або поласць для спынення крывацёку або для выдалення гною.

тамта́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ударны музычны інструмент, разнавіднасць гонга.