растра́льны
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Прадмова ∙ Скарачэннірастранжы́рваць, -аю, -аеш, -ае;
Тое, што і транжырыць.
||
растранжы́рыць
растрапа́ны, -ая, -ае.
Які растрапаўся; раскалмачаны.
||
растрапа́цца, -траплю́ся, -трэ́плешся, -трэ́плецца; -трапі́ся;
Раскідаццаў беспарадку; раскалмаціцца.
||
растрапа́ць, -траплю́, -трэ́плеш, -трэ́пле; -трапі́; -трапа́ны;
1.
2. Раскалмаціць, раскідаць у беспарадку.
||
растра́та, -ы,
1.
2. Незаконна растрачаная сума, маёмасць.
растра́тчык, -а,
Чалавек, які зрабіў растрату (у 2
||
растра́ціцца, -ра́чуся, -ра́цішся, -ра́ціцца;
1. Растраціць грошы, сродкі
2. Незаконна расходаваць чужыя грошы, маёмасць і
||
растра́ціць, -а́чу, -а́ціш, -а́ціць; -а́чаны;
1. Расходаваць, патраціць.
2.
3. Незаконна расходаваць (грошы, маёмасць і
||
||