растрапа́ць, -траплю́, -трэ́плеш, -трэ́пле; -трапі́; -трапа́ны; зак., што.

1. гл. трапаць.

2. Раскалмаціць, раскідаць у беспарадку.

Вецер растрапаў валасы.

|| незак. растрэ́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)