Verbum

вы́лечыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што.

Лечачы, зрабіць здаровым.

|| незак. выле́чваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́лівак, -ліўка, мн. -ліўкі, -ліўкаў, м.

Яйцо, знесенае без шкарлупіны.

вы́лізаць, -ліжу, -ліжаш, -ліжа; -ліжы; -лізаны; зак., каго-што.

Ачысціць лізаннем.

В. талерку.

Кошка вылізала кацяня.

|| незак. вылі́зваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́лік, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. вылічыць.

2. Утрыманая сума грошай.

Невялікі в.

◊

За вылікам каго-чаго, у знач. прыназ. — за выключэннем, акрамя каго-, чаго-н.

вы́лінялы, -ая, -ае.

1. Які страціў першапачатковы колер.

Вылінялая майка.

2. Які скончыў ліняць (пра жывёл, птушак).

вы́ліняць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -яе; зак.

1. гл. ліняць.

2. Канчаткова паліняць.

Матэрыял выліняў.

вы́літы, -ая, -ае.

Вельмі падобны на каго-н.

Вадзік — в. бацька.

вы́ліцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -льецца; зак.

1. з чаго. Выцечы, выйсці вон (пра вадкасць).

Вада вылілася з бочкі.

2. перан., у што. Прыняць той або іншы выгляд; ператварыцца.

Раздражненне вылілася ў форму пратэсту.

|| незак. выліва́цца, -а́ецца.

вы́ліць¹, -лью, -льеш, -лье і -лію, -ліеш, -ліе; вы́лі; -літы; зак., што.

1. з чаго. Выдаліць, прымусіць выцечы адкуль-н. (вадкасць).

В. ваду з вядра.

2. перан. Даць выхад якім-н. пачуццям, выказаць.

В. гнеў на каго-н. В. усё, што было на душы.

3. Зрабіць шляхам ліцця, адліць.

В. звон з медзі.

|| незак. выліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

вы́ліць² гл. ліць².