Verbum

натапы́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

Падняць тарчма, наставіць (поўсць, шчаціну, пер’е і пад.).

Конь натапырыў вушы.

|| незак. натапы́рваць, -аю, -аеш, -ае.

натарахце́ць, -хчу́, -хці́ш, -хці́ць; -хці́м, -хціце́, -хця́ць; -хці́; зак. (разм.).

1. Нарабіць шуму, тарахцення.

2. перан., чаго і без дап. Хутка і многа нагаварыць чаго-н., набалбатаць.

натаргава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; зак., чаго.

Тое, што і нагандляваць.

ната́рыус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая ажыццяўляе натарыяльныя дзеянні, акты.

Дзяржаўны н.

натарыя́льны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да афармлення розных дакументаў, юрыдычных актаў.

Натарыяльная кантора.

ната́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Кароткі запіс аб чым-н.

Рабіць нататкі.

2. Кароткае паведамленне, інфармацыя ў друку пра што-н.; артыкул.

Нататкі журналіста.

Газетная н.

натаўчы́, -таўку́, -таўчэ́ш, -таўчэ́; -таўчо́м, -таўчаце́, -таўку́ць; -то́ўк, -таўкла́, -таўкло́; -таўчы́; -то́ўчаны; зак.

1. чаго. Стаўчы якую-н. колькасць.

Н. бульбы.

2. чаго. Збіць таўкачом шалупайкі з зерня ў працэсе вырабу круп.

Н. проса.

3. чаго. Разбіць шмат чаго (разм.).

Н. бутэлек.

4. каго-што, у што, каму. Набіць, збіць, надаваць кухталёў (разм.).

ната́цыя¹, -і, мн. -і, -цый, ж.

Настаўленне, суровая заўвага.

Прачытаць натацыю каму-н.

ната́цыя², -і, мн. -і, -цый, ж. (спец.).

Сістэма ўмоўных пісьмовых абазначэнняў чаго-н.

Шахматная н.

|| прым. натацы́йны, -ая, -ае.

натачы́ць¹ гл. тачыць¹.