Verbum

выключэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. выключыць.

2. Адступленне ад агульнага правіла, рэдкі выпадак.

Няма правіла без выключэння.

◊

За выключэннем, прыназ. з Р — акрамя, апрача каго-, чаго-н.

Сабраліся ўсе, за выключэннем хворых.

выко́лваць гл. выкалаць.

выко́нваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

1. гл. выканаць.

2. Строга прытрымлівацца чаго-н.

В. санаторны рэжым.

3. Здзяйсняць, несці грамадзянскія абавязкі.

В. службу.

выко́пваць гл. выкапаць.

выко́рмліванне гл. выкарміць.

выко́рмліваць гл. выкарміць.

выко́ўванне гл. выкаваць.

выко́ўваць гл. выкаваць.

выко́чвацца гл. выкаціцца.

выко́чваць гл. выкаціць.