Verbum

тэлеграфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны; зак. і незак., што і аб чым.

Паведаміць (паведамляць) па тэлеграфе.

Т. аб выездзе.

|| наз. тэлеграфава́нне, -я, н.

тэлеграфі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Работнік тэлеграфа (у 2 знач.), які прымае і перадае тэлеграмы.

|| ж. тэлеграфі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

тэлеграфі́я, -і, ж.

Навукова-тэхнічная дысцыпліна, якая вывучае тэлеграфную сувязь.

тэлекана́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Электронны сродак масавай інфармацыі, які ўяўляе сабой сукупнасць тэлевізійных праграм, сфарміраваных у адпаведнасці з сеткай вяшчання для наступнага распаўсюджання.

Спадарожнікавы т.

тэ́лекс, -а, м.

1. Міжнародная сетка абаненцкага тэлеграфавання.

Звязацца па тэлексе.

2. Апарат для такога тэлеграфавання.

3. Тэкст паведамлення, атрыманы з дапамогай такога апарата.

Атрыманы тэрміновы т.

|| прым. тэ́лексны, -ая, -ае.

тэлемо́ст, -мо́ста, М -сце, мн. -масты́, -масто́ў, м.

Тэлевізійная сувязь на далёкія адлегласці пры дапамозе касмічных апаратаў.

Касмічны т.

тэлепа́тыя, -і, ж.

Парапсіхалагічная з’ява перадачы думак і пачуццяў на адлегласці без дапамогі органаў пачуццяў.

|| прым. тэлепаты́чны, -ая, -ае.

тэлеско́п¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Астранамічны аптычны прыбор для назірання за нябеснымі целамі.

|| прым. тэлеско́пны, -ая, -ае.

тэлеско́п², -а, мн. -ы, -аў, м.

Парода акварыумных залатых рыбак.

тэлеста́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Комплекс збудаванняў і прыстасаванняў для падрыхтоўкі праграм тэлевяшчання і іх перадачы.